“Equitherapie” betekent eenvoudig: ‘therapie voor mensen, met hulp van het paard (Equus in het Latijn). Of gewoonweg “spiegelen met paarden” genoemd. Het paard wordt ingezet als co-begeleider om bepaalde doelen te verwezenlijken wat kan op lichamelijk, psychisch en/of sociaal vlak. Wat de equitherapie zo waardevol maakt, is het contact, de warmte en de nabijheid van deze prachtige dieren. Daarbij hebben de sociale kwaliteiten, de non-verbale communicatie en de bewegingsmogelijkheden van een paard een grote therapeutische meerwaarde en is bewezen dat ze het genezingsproces versnellen.
Als kuddedieren staan paarden open om met een mens een relatie op te bouwen. Want om te overleven, moeten paarden elk non-verbaal signaal kunnen oppikken. Ze verstaan geen dubbele boodschappen. Ze reageren haarfijn op hele minieme lichaamssignalen. Ook al proberen mensen zich anders voor te doen dan ze zich eigenlijk voelen, paarden voelen feilloos aan wat er in je omgaat. Ze houden je een spiegel voor zonder je te veroordelen.
Binnen onze rationele maatschappij leren we om functioneel te zijn, te blijven doorzetten. Mensen gaan over hun grenzen, blijven voortdoen, dikwijls tegen beter weten in. Met als gevolg dat de kans bestaat dat je je op langere termijn niet meer goed voelt in je vel. Wat je ratio probeert te verdringen, blijft je lichaam duidelijk maken. Deze lichaamssignalen worden in interactie met het paard opgepikt.
Als de coaching start vormen we een mini-kudde en wordt de cliënt met een paard in een kleine ruimte of paddock gezet. Het paard gaat contact maken en de cliënt scannen waardoor hij onmiddellijk de energie of de blokkade van de persoon oppikt. Hij gaat dit spiegelen door bepaald gedrag te vertonen en wat ik als coach ga doen is dit gedrag naar de cliënt vertalen. Er wordt gevraagd wat dit voor hem/of haar betekent en zo ontstaat er een gesprek.